1 Cor 14:33 For God is not the author of confusion but of peace, as in all the churches of the saints. (NKJ)
1คร 14:33 เพราะว่าพระเจ้าไม่ใช่พระเจ้าแห่งการวุ่นวาย แต่ทรงเป็นพระเจ้าแห่งสันติสุข ตามที่ปฏิบัติกันอยู่ในคริสตจักรแห่งธรรมิกชนนั้น
มีคำสอนเรื่อง การรับการทรงนำจากพระเจ้าว่า พระเจ้าใช้สันติสุขในการนำเรา คำสอนนี้ ดูเผินๆ เหมือนจะดี
แต่ถ้าเราใคร่ครวญ (meditate) คำสอนนี้ดูดี จะพบว่า มันขัดกับตรรกะ (logic) ในพระคัมภีร์ และไม่ make sense ในตัวเอง หรืออีกนัยหนึ่ง คำสอนนี้ บอกเราอ้อมๆ ว่า ปรกติชีวิตคริสเตียน อยู่ในความวุ่นวาย สับสน เวลาพระเจ้านำเรา ไปทิศทางไหน พระองค์จะให้เกิดสันติสุขในทิศทางนั้น เนื่องจากปรกติชีวิตเราอยู่ในความสับสน อลหม่าน พอเกิดสันติสุข เราจึงรู้ว่า ทิศทางนี้ หรือทิศทางนั้นมาจากพระเจ้า
มันขัดกับตรรกะของพระคัมภีร์ตรงที่ว่า ผู้เชื่อในองค์พระเยซูคริสต์ทุกคน เป็นพระวิหารขององค์พระวิญญาณบริสุทธิ์ พระเจ้าทรงประทับ "อยู่ภายในเรา" เมื่อพระเจ้า "แห่งสันติสุข" ทรงสถิต และประทับอยู่ภายในเราแล้ว เหตุไฉน ปรกติชีวิตของเรา จึงอยู่ในความวุ่นวาย และสับสนเล่า ไม่ make sense
ถ้าจะว่ากันตามตรรกะของพระคัมภีร์แล้ว ชีวิตปรกติของผู้เชื่อ ควรจะเดินอยู่ในสันติสุข ตลอดเวลา เพราะฉะนั้น คำสอนที่น่าจะ logically ที่สุด กลับตรงกันข้ามกับคำสอนดังกล่าว ชีวิตปรกติของผู้เชื่อ พึงเดินอยู่ในสันติสุขตลอดเวลา ทิศทางไหน ที่ทำให้ผู้เชื่อสูญเสียสันติสุข ผู้เชื่อพึงระมัดระวัง เพราะพระเจ้าของเรา ทรงเป็นพระเจ้าแห่งสันติสุข หาใช่พระเจ้าแห่งความสับสนวุ่นวายไม่
Our God is the author of peace not of confusion.
มีคำสอนเรื่อง การรับการทรงนำจากพระเจ้าว่า พระเจ้าใช้สันติสุขในการนำเรา คำสอนนี้ ดูเผินๆ เหมือนจะดี
แต่ถ้าเราใคร่ครวญ (meditate) คำสอนนี้ดูดี จะพบว่า มันขัดกับตรรกะ (logic) ในพระคัมภีร์ และไม่ make sense ในตัวเอง หรืออีกนัยหนึ่ง คำสอนนี้ บอกเราอ้อมๆ ว่า ปรกติชีวิตคริสเตียน อยู่ในความวุ่นวาย สับสน เวลาพระเจ้านำเรา ไปทิศทางไหน พระองค์จะให้เกิดสันติสุขในทิศทางนั้น เนื่องจากปรกติชีวิตเราอยู่ในความสับสน อลหม่าน พอเกิดสันติสุข เราจึงรู้ว่า ทิศทางนี้ หรือทิศทางนั้นมาจากพระเจ้า
มันขัดกับตรรกะของพระคัมภีร์ตรงที่ว่า ผู้เชื่อในองค์พระเยซูคริสต์ทุกคน เป็นพระวิหารขององค์พระวิญญาณบริสุทธิ์ พระเจ้าทรงประทับ "อยู่ภายในเรา" เมื่อพระเจ้า "แห่งสันติสุข" ทรงสถิต และประทับอยู่ภายในเราแล้ว เหตุไฉน ปรกติชีวิตของเรา จึงอยู่ในความวุ่นวาย และสับสนเล่า ไม่ make sense
ถ้าจะว่ากันตามตรรกะของพระคัมภีร์แล้ว ชีวิตปรกติของผู้เชื่อ ควรจะเดินอยู่ในสันติสุข ตลอดเวลา เพราะฉะนั้น คำสอนที่น่าจะ logically ที่สุด กลับตรงกันข้ามกับคำสอนดังกล่าว ชีวิตปรกติของผู้เชื่อ พึงเดินอยู่ในสันติสุขตลอดเวลา ทิศทางไหน ที่ทำให้ผู้เชื่อสูญเสียสันติสุข ผู้เชื่อพึงระมัดระวัง เพราะพระเจ้าของเรา ทรงเป็นพระเจ้าแห่งสันติสุข หาใช่พระเจ้าแห่งความสับสนวุ่นวายไม่
Our God is the author of peace not of confusion.
No comments:
Post a Comment